Thuis in Turnhout | Hans Jacobs
‘Ik ben de gelukkigste man die in Turnhout rondloopt’
De allerlaatste plek op aarde waar Hans wilde wonen, was Turnhout. Maar zie hoe de dingen kunnen veranderen: nu ziet hij zichzelf hier niet meer weggaan. Hans groeide op in Retie en de verhalen die hij daar over Turnhout te horen kreeg, gaven vorm aan de overtuigingen die hij intussen dus heeft bijgesteld.
‘Ik ga hier niet meer weg. Hoe raar dat ook klinkt uit mijn mond, ik ben hier de gelukkigste man die er rondloopt. Dat heeft met Turnhout als stad te maken, maar zeker ook met de mensen die er wonen. Ik kwam zonder vrienden of sociaal netwerk naar hier en in drie maanden tijd heb ik al een vriendengroep voor het leven gevonden.’
Gezocht en gevonden
Ik ben nogal zoekende geweest de laatste jaren: op zoek naar mezelf en mijn plek. Ik had echt nooit gedacht dat mijn zoektocht uiteindelijk in Turnhout zou eindigen. Gebaseerd op wat ik gehoord had, dacht ik dat het hier te druk zou zijn voor mij en dat de mensen te afstandelijk waren.
Letterlijk het tegendeel is waar. Ik woon namelijk op het Groenplein, de rustigste plek in Turnhout. Daarnaast ben ik elke dag omringd door warme mensen op mijn werk. Dat is voor mij het bewijs dat vooroordelen vaak een eigen leven gaan leiden.
Ik werk als polyvalent medewerker bij klimzaal Gustaaf Klimt. Dat betekent dat ik zowel bardienst als onthaal doe, maar daarnaast ook technische dingen in orde breng.
Warm bad
Met dat werk ben ik in een groot warm bad van mensen terechtgekomen die enorm behulpzaam en vriendelijk zijn. Niet dat ik bewust op zoek was naar een nieuwe vriendengroep; het gebeurde gewoon.
Ik realiseer me hoe belangrijk het is om zo veel mogelijk met mensen om te gaan waarmee je een klik hebt. Dat geeft je energie en je leven krijgt er net dat beetje extra glans door dat je nodig hebt.
Als ik nu terugkijk op mijn jeugd in het dorp, dan zie ik dat de mentaliteit mij niet helemaal lag. Ik had vaak het gevoel dat mensen met een vergrootglas naar elkaar keken en dat er veel geroddeld werd.
Ik zeg niet dat dat in Turnhout niet gebeurt, maar door het feit dat je hier meer dan één kerktoren hebt, valt het niet op. Ik kan gewoon mezelf zijn zonder me te moeten verantwoorden aan de gemeenschap en dat vind ik heel fijn. Spijt heb ik dus zeker niet dat ik in Turnhout ben komen wonen.