Thuis in Turnhout | Freek Maes

‘Wens voor een ander wat je jezelf toewenst’

Freek droomt van een rechtvaardige wereld. Een wereld waarin iedereen beseft dat alle mensen gelijk zijn aan elkaar. Waarin discriminatie en racisme voorgoed voltooid verleden tijd zijn. Die droom kreeg hij niet zomaar: hij kreeg hem mee in zijn opvoeding en via de muziek die hij als kind vaak beluisterde.

‘Er zit een sterke moraal in rootsreggae. Als jonge snaak begreep ik de diepgang van de teksten niet, maar jaren later, toen ik in de Bijbel begon te lezen, vielen er wel dingen op hun plek. Waarden als gelijkheid en rechtvaardigheid vormen nu de hoeksteen van mijn leven.’

Pessimistisch 

Toch ben ik niet bepaald optimistisch over de toekomst van onze samenleving. Het lijkt wel alsof de hele maatschappij is doordrongen van vooroordelen. Dat gaat heel ver: de ene bevolkingsgroep oordeelt over de andere en die heeft het dan weer lastig met nog een andere groep. Zo geraken we verstrikt in een onverdraagzaam web dat maar moeilijk te ontwarren is. 

Ik merk het zelf elke dag in mijn werk als technisch medewerker bij het OCMW. Ik sta in voor herstellingen en onderhoud aan woningen van mensen in een kwetsbare positie en merk hoe zij vaak aan het kortste eind trekken. 

Dat frustreert me. Het maakt me boos, maar tegelijk houdt het me ook scherp om te blijven ijveren voor een betere wereld. Ook al lijkt er soms geen beginnen aan, de kleinste actie kan al een groot verschil maken.

Een betere wereld 

Aan dat besef trek ik mij op: als ik een lekkende kraan repareer in een woning van iemand die aan de grond zit, maak ik daarmee zijn of haar leven een stukje comfortabeler. Een woning die in orde is, is de eerste stap naar herstel voor iemand in een precaire situatie, want dat is de basis.

Ik zeg altijd: wens voor een ander wat je jezelf toewenst. Ik realiseer me dat sommige mensen mij een dromer vinden, misschien zelfs een naïeveling. Zelf vind ik dat niet. Ik besef heel goed dat er structurele oplossingen nodig zijn om meer gelijkheid in de wereld te creëren. Maar moeten we daarop wachten? Als elke mens het beste van zichzelf inzet, komen we al een heel eind. Daar ben ik zeker van.  

Ik heb daarin thuis een mooi voorbeeld gekregen van mijn ouders. Mijn moeder bijvoorbeeld was vroeger een leerkracht in de lagere school en na haar werk ging zij langs bij anderstalige families om hen te ondersteunen. Mijn jeugd is doordrongen geweest van zulke kleine, maar zo belangrijke daden. En die hebben me mee gevormd tot wie ik nu ben.