Thuis in Turnhout | Karidja Ouattara
‘Wat ik zelf heb gekregen, geef ik ook weer terug’
Een man, drie kinderen, het huishouden en daarnaast een voltijdse studie tot maatschappelijk werker: Karidja combineert het allemaal. Soms zou ze wel eens wat meer uren in een dag willen hebben. Het is niet altijd gemakkelijk, maar toch studeert Karidja ijverig voort.
‘Ik heb soms overwogen om te stoppen, maar ik realiseer me heel goed dat ik mijn eigen toekomst in handen heb. Dat moedigt me aan om door te gaan.’
School is alles
Intussen zit ik in het laatste jaar, begin 2024 studeer ik af. Ik ben trots op mezelf dat ik het heb gehaald. Niet alleen voor de job die ik binnenkort kan uitoefenen, maar ook als signaal naar mijn kinderen. Ik wil hen meegeven dat het enorm belangrijk is om je best te doen.
Ik woon bijna twintig jaar in Turnhout. Mijn vader woonde hier al langer en heeft me laten overkomen omdat in Ivoorkust een burgeroorlog was uitgebroken. Daardoor kon ik nog maar af en toe naar school gaan.
Mijn ouders hebben zelf nooit leren lezen en schrijven en vonden het des te belangrijker dat ik een diploma zou kunnen behalen. Ik ben dankbaar voor de steun die ze me op hun manier gaven. Soms voelde ik me wel alleen met mijn schoolwerk, omdat ze me niet konden helpen. Ook de oudercontacten verliepen net iets anders dan bij kinderen van wie de ouders gewoon de leerstof begrepen.
Allicht hebben die ervaringen ervoor gezorgd dat ik alles wat met educatie en school te maken heeft, enorm belangrijk vind.
’s Nachts studeren
Ik zit in de klas bij jonge twintigers, maar dat stoort me niet. Ik pas me snel aan, ben eigenlijk ook wel sociaal en vind het leuk om op die manier mijn wereld te vergroten.
Soms moet ik flexibel zijn om de combinatie met mijn gezin te kunnen maken. Ik ga in Antwerpen naar school en als ik van de les kom, wacht er mij nog een heel andere taak. Studeren doe ik soms ’s nachts. Mijn man vertrekt altijd om 19 uur naar zijn werk en het gebeurt af en toe dat ik zit ik te studeren als hij om 3.30 uur thuiskomt.
Toch klaag ik niet en als ik toch die neiging voel opkomen, denk ik terug aan de jaren waarin ik in de fabriek werkte. Ook voor die ervaring ben ik dankbaar, maar het was niet wat ik mijn verdere leven wilde blijven doen.
Met mijn diploma kan ik op veel plaatsen werken. Net zoals ik vroeger zelf geholpen ben, wil ik nieuwkomers ondersteunen bij hun integratieproces in België. Wat ik zelf heb gekregen, geef ik zo ook weer terug.